U čemu se RAZLIKUJU inseminacija i vantelesna oplodnja?

Intrauterina inseminacija (IUI), ili inseminacija, kako je najčešće zovemo i vantelesna oplodnja (VTO) dva su najčešće korišćena postupka asistirane reproduktivne tehnike. Praksa u državnim bolnicama u Srbiji obično uključuje protokol u kojem se parovi prvo upućuju na inseminaciju. Ukoliko inseminacija bude neuspešna ili postoje jesne indikacije za preskakanje ovog koraka, parovi se upućuju na vantelesnu oplodnju. Međutim, ovo ipak nije strogo propisan “medicinski protokol” koji se mora primenjivati u svim slučajevima. Iako je praksa da se inseminacija predloži kao prvi korak, nije univerzalno pravilo, a lekari prilagođavaju preporuke prema osobenostima svakog para.

Razlike između inseminacije i vantelesne oplodnje

1. INSEMINACIJA JA JEDNOSTAVNIJI POSTUPAK OD VANTELESNE OPLODNJE

Ključna razlika između ove dve metode je što se kod inseminacije oplodnja dešava u telu žene, dok se kod postupka VTO, oplodnja događa u laboratorijskim uslovima, a embrioni se potom vraćaju u matericu.

Kod inseminacije se sperma specijalno priprema i direktno unosi u matericu tokom ovulacije, kako bi se povećale šanse da spermatozoidi dođu do jajne ćelije. Kod vantelesne oplodnje, jajna ćelija i spermatozoid se spajaju u laboratoriji, a embrion se kasnije vraća u matericu.

2. VANTELESNA OPLODNJA JE ZNAČAJNO INVAZIVNIJA PROCEDURA U POREĐENJU SA INSEMINACIJOM

Dok vantelesna oplodnja zahteva intenzivnu hormonalnu stimulaciju, kako bi se istovremeno razvilo više jajnih ćelija, koja može da traje od 10 do 14 dana, kod inseminacije se u nekim slučajevima koristi se blaga stimulacija ovulacije pomoću lekova kako bi se povećale šanse za uspeh. Kod žena koje već imaju urednu ovulaciju, može se raditi i bez stimulacije.

3. POSTUPAK INSEMINACIJE TRAJE NEUPOREDIVO KRAĆE

Proces inseminacije traje nekoliko minuta i obavlja se bez anestezije. Nema potrebe za vađenjem jajnih ćelija, već se oslanja na prirodnu ovulaciju žene. Kod postupka vantelesne oplodnje, jajne ćelije se vade iz jajnika putem procedure koja zahteva punkciju jajnika, obično pod sedacijom ili anestezijom. Nakon oplodnje u laboratoriji, embrioni se vraćaju u matericu, što predstavlja dodatnu intervenciju.

4. STATISTIČKI GLEDANO, USPEŠNOST JE VEĆA KOD VANTELESNE OPLODNJE

Američko društvo za reproduktivnu medicinu (ASRM) i Evropsko društvo za humanu reprodukciju i embriologiju (ESHRE) navode da je uspešnost inseminacije po ciklusu oko 10–15% kod žena mlađih od 35 godina. Kumulativna uspešnost može biti 30–40% nakon tri pokušaja, ali se šanse ne povećavaju značajno nakon toga.

Vantelesna oplodnja je kompleksniji postupak, ali sa većom stopom uspešnosti, koja se kreće 25–40% po ciklusu, zavisno od uzroka steriliteta i starosti žene).