Pre nego što dođe kod stručnjaka za sterilitet, žena mora da uradi pregled i ultrazvuk obe dojke, kao i rezultate uziamnja briseva – VS, PA i Cervikalni bakteriološki bris, a oba partnera moraju da urade briseve na Mycoplasmu, Ureaplasmu i Chlamydiu, kao i na HIV i hepatitis B i C.
.jpg)
Foto: Freepik
Početak procesa utvrđivanja steriliteta uključuje pregled opšteg zdravstvenog stanja, ginekološki pregled, istoriju bolesti, pitanja vezana za menstrualni ciklus i seksualne navike kao i lekove koje žena koristi.
Uobičajenim ginekološkim ultrazvučnim pregledom moguće je odrediti da li postoji neka deformacija u genitalnom sistemu koja loše utiče na začeće.
Hormonalnim testovima se određuju nivoi hormona da bi se ustanovilo da li ovulacija uopšte postoji, određuju se nivoi ženskih seksualnih hormona, tiroidnog hormona kao i hormoni hipofize.
Testovi se obavljaju u laboratoriji i zahtevaju vađenje krvi u određene dane menstrualnog ciklusa.
Histerosalpingografija je pregled kojim se proverava stanje materice i jajovoda. Tečnost se ubacuje u matericu i rentgenom se određuje sa li je tečnost stigla do jajovoda. Moguće je odrediti da li postoji blokada jajovoda kao i na kom se mestu nalazi. Ovo se može izlečiti operacijom.
.jpg)
Foto: Freepik
U pojedinim slučajevima, žena se upućuje da poseti genetičara. On utvrđuje da li postoji neki genetski defekt koji uzrokuje sterilitet.
Pomoću ove metode moguće je odrediti da li postoji endometrioza ili ožiljno tkivo, kako i defekti materice i jajovoda. Obavlja se u opštoj anesteziji.
Komentari (0)