Telesna masa dece osnovnoškolskog uzrasta povećana je prosečno za 14 odsto kod učenika, odnosno 11 odsto kod učenica u odnosu na vršnjake iz 1995. godine, rezultati su ispitivanja koja su sprovedena na teritoriji opštine Čukarica u okviru projekta „Praćenje stanja fizičkih sposobnosti dece osnovnoškolskog uzrasta u Republici Srbiji”, koji je Zavod za sport i medicinu sporta realizovao u toku 2009.
– Dobijeni podaci pokazuju da su deca u uzrastu od 7 do 14 godina viša nego 1995. godine, visina tela kod učenika u proseku je povećana za tri odsto, a kod učenica za dva i po odsto – ističe Ivanovićeva. Ona dodaje da je gojaznost dece i njihova neodgovarajuća fizička sposobnost posledica lošeg načina života. Roditelji moraju biti svesni činjenice da dva časa fizičkog vaspitanja nedeljno, uz neaktivan životni stil, neadekvatnu ishranu i sve veće prisustvo prekomernog stresa ne mogu u potpunosti da zadovolje potrebu za fizičkom aktivnošću dece i mladih u borbi sa gojaznošću.
– Fizička sposobnost je jednako važna briga za decu, roditelje, nastavnike fizičkog vaspitanja i konačno za celo društvo koje treba aktivnije da se uključi u rešavanje problema gojaznosti i doprinese da deca razviju pozitivan odnos prema telu i motivišu ih da se više bave fizičkim vežbanjem – objašnjava Ivanovićeva.
Prema njenima rečima, najčešće pitanje koje roditelji postavljaju jeste kada je najoptimalniji period za uključivanje mališana u sport. Nažalost, danas je sve više sportskih programa usmerenih na ranu identifikaciju talenata, na intenzivan trening i ranu specijalizaciju.
– Preporučljivo da se bavljenjem sportom počne pre 10 godine života. Roditeljima može pomoći kanadski model za dugoročni sportski razvoj, po kome dete do šeste godine u prvoj od sedam faza, koja se zove Aktivni start, treba da bude uključeno u relativno nestruktuiranu igru, jer se time podstiče razvoj moždanih funkcija.
Komentari (0)