Infekcija hlamidijom trahomatis danas je, uz genitalne HPV infekcije, najčešća „moderna tiha” seksualno prenosiva bolest u svetu, o čemu svedoče rezultati testiranja na hlamidiju koje mladi obavljaju nakon letovanja i godišnjih odmora.
Procenjuje se da je kod nas hlamidijom zaraženo od sedam do 15 odsto seksualno aktivnih osoba, a posebno zabrinjava porast obolevanja mladih osoba.
Godišnje se u svetu registruje oko sto miliona novih slučajeva, od čega samo u Americi oko šest miliona. Od 10 miliona inficiranih u Evropi 2003. godine kod 600.000 je došlo do upale jajovoda, što je opet dovelo do toga da 120.000 ostane bez potomstva.
Odgovorne za niz bolesti muškog i ženskog urogenitalnog trakta, ali i upala drugih organa, sićušne gram negativne bakterije dugo su pogrešno smatrane virusima.
Organizam neotporan
Do danas je otkriveno 18 sojeva koji uzrokuju – upale mokraćne cevi, cerviksa, prostate, ređe upale sluznice oka, rektuma, ždrela, upale pluća i uha kod novorođenčadi. Za vreme infekcije često dolazi do uspostavljanja posebne ravnoteže između hlamidije i njenog „domaćina” i nastaju latentne i uporne infekcije koje daju simptome slične virusu.
Nelečene infekcije mogu da prouzrokuju teške komplikacije – kod žena su to začepljenje jajovoda, vanmaterične trudnoće koje mogu da budu opasne po život, upala male karlice, prekid trudnoće i prevremeni porođaj, neplodnost, povećan rizik od nastanka karcinoma grlića materice, dok kod muškarca može doći do smanjenja plodnosti, reaktivnog autoimunog artritisa, povišenog rizika od raka prostate.
Važno je istaknuti da nakon prebolele i izlečene hlamidijske infekcije organizam ne stiče otpornost, odnosno svako ko je lečen može ponovo da inficira zaraženi partner. Seksualni odnos i prenos sa zaražene porodilje na novorođenče su dva glavna načina prenošenja hlamidije.
Kod većine žena u početnom stadijumu infekcija se ne vidi, dok su kod manjeg dela inficiranih mogući simptomi među kojima su neuobičajeno vaginalno krvarenje ili sekret, bolovi u trbuhu, bolovi pri polnom odnosu, povišena telesna temperatura, bolovi u predelu bešike i učestalo mokrenje.
Kod većine muškaraca simptomi najčešće izostaju, a sumnju na infekciju pobuđuju pečenje i nelagoda pri mokrenju, iscedak iz uretre, bol, otok i neprijatan osećaj u testisima sa ili bez povišene telesne temperature.
Važna precizna dijagnoza
Kod mlađih seksualno aktivnih muškaraca, do 50. godine, u poslednje vreme se sve češće kao uzrok akutnih i hroničnih prostatitisa susreće upravo hlamidijska infekcija. Kod manjeg dela obolelih, posebno muškaraca, bolest se od zarazne može pretočiti u autoimunu koja zahvata zglobove, kožu i oči, pri čemu period inkubacije varira i u proseku traje od 10 do 14 dana.
Stručnjaci ukazuju da najnovije studije potvrđuju sumnju da hlamidijska infekcija grlića materice povećava rizik od nastanka invazivnog karcinoma cerviksa, posebno kod žena koje imaju dvostruku infekciju cerviksa – hlamidijsku i HPV infekciju tipovima visokog rizika i kod žena koje puše. Prema rečima ginekologa, zato je pravovremena i precizna dijagnoza u slučaju hlamidijske infekcije izuzetno značajna.
Prema preporukama Svetske zdravstvene organizacije, evropskih i svetskih stručnih udruženja za polno prenosive infekcije i američkog Centra za kontrolu bolesti, potrebno je testirati sve seksualno aktivne adolescente, kao i one koji nemaju simptome.
Jednom godišnje sve seksualno aktivne žene između 20 i 25 godina, kao i žene starije od 25 godina u slučaju promene partnera, ako su inače promiskuitetnog ponašanja i ne koriste kondom, trebalo bi preventivno da se testiraju.
Testiranje se takođe savetuje svim ženama koje imaju upalu cerviksa, trudnicama na prvom pregledu u trudnoći i muškarcima kod kojih postoji sumnja na genitalnu infekciju hlamidijom.
Hlamidije su osetljive na antibiotik, tako da je lečenje vrlo uspešno, pod uslovom da se leče oba partnera.
Komentari (0)