Stručnjaci su dokazali kako čitanje s usana, zajedno sa zvukovima koje tokom govora roditelja dete čuje čine idealnu kombinaciju koja decu podstiče da pre nauče prve reči. Osim dokaza da bebe zaista čitaju s usana, ovo otkriće može bitno pomoći u ranoj dijagnostici autizma i sličnih poremećaja.
Studija objavljena u „Proceedings od the Nacional Academy od Sciences”, a provedena na Univerzitetu u Floridi bacila je sumnju na tradicionalan stav da deca uče da govore prema onome što čuju od roditelja. Čini se da ipak u proces detetovog učenja nije uključen samo proces slušanja, već su snažno uključen i vizualni elementi.
Naime, stručnjaci su dokazali kako čitanje s usana, zajedno sa zvukovima koje tokom govora roditelja dete čuje čine idealnu kombinaciju koja decu podstiče da pre nauče prve reči. Bebe nakon navršenih šest meseci života počinju svoje poglede češće da usmeravaju na usta roditelja dok govore, a nisu više usredsređeni samo na njihove oči kao što je to bilo do tada.
One vas pažljivo posmatraju
Naučnici su testirali 180 beba rođenih na engleskom govornom području tokom četiri meseca, šest meseci, 10 meseci i 12 meseci starosti deteta.
Bebama su prikazivani video zapisi žene koja govori na engleskom i španskom jeziku. Kada žena govori engleski bebe stare meseca meseca su gledale u njene oči, bebe stare šest meseci su gledale podjednako u njena usta i oči, dok su one od osam i 10 meseci gledale isključivo u pokrete usana. Kod beba u 12. mesecu pogled se opet postupno vraća na oči žene.
Bebe su tako nakon navršenih 12. meseci, kada počinju izgovarati svoje prve reči, već savladale strukturu i zvukove jezika, pa više ne moraju da čitaju s usana i pogled tada vraćaju na majčine oči kako bi saznali društveno značenje pojedinih reči.
Ali, kada je žena govorila španski, deca su i u 12. mjesecu mnogo duže zadržavala pogled na njenim usnama, kao i mlađe bebe, jer im je čitanje s usana pomoglo da odgonetnu nepoznato.
Osim dokaza da bebe doista čitaju s usana, ovo otkriće može bitno pomoći u ranoj dijagnostici autizma i sličnih poremećaja.
Komentari (0)