Dvadesetoro od hiljadu novorođene dece rodi se sa urođenom kataraktom. Sa ovim ozbiljnim očnim problemom genetika nema nikakve veze, već se poremećaj razvija još u utrobi majke.
Najčešće je krivac virusna infekcija tokom prvih meseci trudnoće, koja može da dovede do poremećaja u razvoju sočiva, do njegovog potpunog zamagljenja ili zamućenja jednog od njegovih slojeva.
Međutim, i kada postoji, katarakta nije uvek za operaciju – sočivo se menja samo onda kada bolest ometa razvijanje vida.
A, to se jasno vidi još u prvim nedeljama ili mesecima bebinog života: kada je katarakta totalna, zenica je bela, beba ne prati pogledom predmete ili lik majke, dok se delimična katarakta prepoznaje po oku koje „skreće” ka unutra, pa je strabizam u stvari signal roditeljima da odvedu dete kod oftalmologa.
Profesor dr Branislav Đurović, hirurg-oftalmolog u Očnoj bolnici „Profesional”, kaže da se totalna katarakta operiše odmah, jer ako se intervencija odlaže, oko gubi mogućnost da ikada razvije vid.
– Kod delimičnih katarakti čeka se optimalno vreme za operaciju, a najbolje je da se zahvat izvede nakon napunjene prve godine života – precizira dr Đurović.
Operacijom katarakte ugrađuje se sočivo koje detetu ostaje do kraja života, čime se omogućava oku da prima svetlosne signale i tako, vremenom, razvija vid. Zato je kod delimične katarakte bolje da se ona nalazi na oba oka, jer nijedno oko tada nema „prednost” u razvijanju vida.
Kod jednostrane katarakte operacija je, međutim, samo deo rešenja, jer je nastavak lečenja, odnosno sprečavanje slabovidosti na operisanom oku, dugotrajniji i mukotrpan proces.
– Najviše što može da se postigne operacijom jednostrane katarakte i kasnijim dugogodišnjim „vežbanjem” oka je da oko razvije tek polovinu svojih mogućnosti za razvijanje vida, i to pod uslovom da se intervencija izvede u prvoj, najkasnije drugoj godini života – objašnjava profesor Đurović. – Najveći napor, dakle, sledi posle urađene operacije, jer svaka pauza u uvežbavanju oka može potpuno da vrati proces unazad i da se izgubi i onaj vid koji je do tada popravljen, a tada ga je nemoguće vratiti.
Retko kad se, međutim, katarakta javlja usamljena. Uz nju se često javljaju i dalekovidost, astigmatizam ili drugi nedostatak koji je uz kataraktu uzrok lošeg vida.
Vrlo često su, međutim, potrebne i dodatne intervencije, obično u narednih dve do tri godine nakon ugradnje sočiva.
– Razlog su burne reakcije detetovog oka na operaciju i intenzivnog ožiljnog procesa i upala koji stvaraju priraslice, a to sve može da poništi rezultate prethodno izvedene operacije katarakte – napominje dr Đurović.
DIOPTRIJA NA NULU
Profesor Branislav Đurović objašnjava da pre nego što se uradi zahvat kod jednostrane katarakte, potrebno je dioptriju kod deteta svesti na nulu:
– Pacijentu posle operacije tek sledi lečenje slabovidosti, pa bi taj proces uz
eventualnu dioptriju bio znatno teži i sporiji.
Komentari (0)