U taj poseban svet autizma uvode nas diplomirani defektolozi logopedi iz Centra za edukaciju ”Torbica+” specijalista Svetlana Torbica Marinković i Kristina Šulović Petković.
Rani razvojni poremećaji podrazumevaju različite specifične poremećaje govora i jezika, poremećaje u savladavanju školskih veština, oni obuhvataju i poremećaje ponašanja i emocija. Najpoznatiji poremećaj iz ove grupe jeste autizam. Kod osoba sa autizmom pogođeni su: govor, opšta komunikacija, motorika, socijalna sfera funkcionisanja, emocije, ponašanje – kaže specijalista defektolog Svetlana Torbica Marinković.
Prvi simptomi autizma mogu da se primete na veoma ranom uzrastu.
Najčešće do 18. meseca života možemo da uočimo određena odstupanja u razvoju deteta. Prema nekim autorima, moguće je i da se na ranijem uzrastu opserviraju određeni elementi autističnog spektra. Zašto je važan ovaj period? Kod dece se oko prvog rođendana pojavljuje prva reč sa značenjem, zatim dete počinje da u interakciji sa socijalnim okruženjem bogati rečnik… Govor i motorna aktivnost, kao i kontakt sa ljudima iz svog okruženja veliki su pokazatelji adekvatnog ili neadekvatnog razvoja deteta – objašnjava defektolog Kristina Šulović Petković.
Kako dodaje Svetlana Torbica Marinković, ukoliko primetite da vaše dete ne ostavaruje kontakt sa drugima, povlači se u sebe, ne gleda vas u oči, ne odaziva se na poziv po imenu, vezuje se za određene predmete, bira istovetnu hranu, treperi ručicama, hoda na prstima, razvija govor koji nije razumljiv i nema značenja ili ga uopše ne razvija, ne pokazuje prstom predmet koji želi već vas vuče za ruku do njega, vreme je da se što pre javite na pregled kod logopeda, psihologa ili dečjeg psihijatra.
SIROMAŠAN REČNIK
Naše sagovornice ističu da deca sa autizmom kasnije progovaraju, njihov govor, ukoliko se razvije, prolazi kroz slične faze, kao i kod dece tipičnog razvoja. Često se razvoj govora zaustavi na nekom stupnju. Govor je najčešće agramatičan, rečnik siromašan.
DODIR
Autistično dete može da ima odbojnost ka nekoj vrsti materijala, prema sapunu ili plišu. Ne prija mu fizički kontakt, gleda u svetlo, ili unosi prste u vidno polje.
I deca sa sniženim pragom sluha mogu imati sličnu kliničku sliku – naglašava Kristina Šulović Petković.
Komentari (0)