Možda će vam se učiniti primamljivo da stavite dete ispred televizora ili mu pustite tihu muziku da se smiri, ali neurolozi se boje da bi u tom slučaju moglo doći do trajnih posledica.
Istraživači su doši do zaključka da konstantna buka niskog intenziteta može da naškodi prilikom formiranja novih krvnih sudova u mozgu bebe.
Buka koja se stalno ponavlja može da ima dugoročan uticaj na razvoj bebinog mozga, tvrdi se u novom istraživanju čiji autori upozoravaju da čak i relativno tihi zvuk, poput televizije ili pozadinske buke mašine za pranje veša može uzrokovati problem ako je dete tome izloženo više od nekoliko sati, piše MailOnline.
Neurolog dr Džejmi Gruzendler smatra da to ima uticaja na razvoj beba i dece mlađe od dve godine. Objašnjava kako konstanta buka koja traje više od deset sati dnevno može zaustaviti formiranje krvnih sudova u mozgu bebe.
Ukoliko je buka svakodnevno ponavlja, kod dece može da se razvije povećana osetljivost na bolesti poput dijabetesa, visokog krvnog pritiska i ubrzanog starenja.
U istraživanju koje je sprovedeno na Jejl univerzitetu, korišćeni su mladunci miševa koji su bili izloženi niskoj frekvencioji buke deset sati dnevno u trajanju od deset dana. Nakon toga je otkriveno da je takva zvučna stimulacija smanjila broj formiranih krvnih sudova za deset do 15 posto što znatno smanjuje količinu kiseonika koja dolazi do mozga.
– Ljudi su u modernom društvu izloženi zvukovima vrlo sličnima onima koje smo puštali miševima. Postoje deca koja su izložena ovakvoj vrsti konstantne buke – objašnjava doktor. On tvrdi da konstanta buka koja ne prelazi 40 do 60 decibela može da ima dramatičan uticaj na formiranje novih krvnih sudova.
Naglašava i da ovakvi ponavljajući zvukovi nisu postojali pre 100 godina, ali da današnje mališani okružuje svakodnevna buka iz okruženje, sa televizora, video igrica ili radija.
– Rezultati pokazuju da blaga stimulacija nema učinka na krvne sudove, ali uporni zvukovi koji se ponavljaju stresni su uslovi za mozak u najranjivijoj fazi kada se razvijaju nove veze i novi krvne sudovi, zaključuje Gruzendler.
Komentari (0)