U antičkoj Grčkoj situacija je bila nešto drugačija. Muškarci su bili bitnije figure, pa su tako žene neretko bile posramljene ukoliko nisu imale muškobanjastu figuru. Nagost je često prikazivana u grčkoj kulturi, ali na slikama i skulpturama ženska tela su često bile pokrivana. Ipak, primetno je da su u staroj Grčkoj žene neretko prikazivane sa bujnim oblinama i jakim bokovima.
Tokom vladavine dinastije Han, na ženama su bili istaknuti uzak struk, bleda koža, krupne oči i mala stopala, što se ne menja mnogo od današnjeg ideala lepote u brojnim azijskim zemljama.
Obline ili tanak struk? Savršenstvo ženskog tela menja se kroz vreme
Potpuno drugačija situacija prokazana je na delima italijanskih renesansnih umetnika. Nikada do tada krupnija ženska građa nije smatrana lepom u tolikoj meri.
Slično je bilo i u engleskom viktorijanskom dobu, na kraju 19. veka. Dame su nosile korsete kako bi imale savršenu figuru peščanog sata, pri čemu je krupnija građa po uzoru na kraljicu Viktoriju smatrana poželjnom, kao simbolom majčinstva.
Veliki zaokret usledio je tokom 20-ih godina prošlog veka, kada je u modi bila sitnija muškobanjasta građa, bez oblina i bob frizure. Zatim je usledio zlatni period Holivuda, gde su opet obline došle u prvi plan zahvaljujući izuzetno ženstvenim glumicama. Bujni dekoltei, naglašeni struk i jaki bokovi krasili su period do kraja 50-ih godina, kada su žene, zahvaljujući manekenkama, 60-ih godina težile što mršavijoj građi.
A šta je sve u novijoj istoriji smatrano lepim kada su ženska tela u pitanju pogledajte na snimku.
Komentari (0)