Objedinjujući najnovije tehnologije magnetske rezonance (MR) i magnetoencefalografije (MEG), naučnici Univerziteta „Kalifornija” u San Dijegu dokazali su da deca malo starija od godinu dana obrađuju reči služeći se istim moždanim strukturama kao i odrasli.
Istraživači su otkrili da deca ne samo da obrađuju reči u vidu zvukova, već mogu shvatiti i njihovo značenje.
U studiji, koju su sproveli dr Erik Halgren, profesor radiologije, Džef Elman, profesor kognitivne nauke, kao i Katarina E. Trevis s Odseka za neurologiju i multimodalnu dijagnostiku, navodi se da novorođenčad koriste iste moždane mehanizme kao i odrasli u razotkrivanju značenja reči, pomoću onoga što se dosad smatralo mentalnom „bazom podataka”, odnosno „bazom podataka” koja se neprestano ažurira sve do „odraslog doba”, prenosi portal „lepota i zdravlje”.
Čudesni mozak
Mnogi su dosad smatrali da se novorođenčad koriste potpuno drugačijim mehanizmom za učenje reči, da učenje kreće od najjednostavnijih sklopova i prerasta u proces kojim se koriste odrasli. Utvrđivanje područja mozga odgovornog za učenje jezika dosad nije bilo moguće zbog pomankanja dokaza koji bi ukazali na područje razvijenog mozga, u kome se ceo proces odvija.
Iako se lezije u dva dela mozga, poznate kao Bročino i Vernikeovo (frontotemporalno) područje, duže vreme povezuju s gubitkom jezičkih veština kod odraslih, iste lezije u najranijem detinjstvu ne utiču suviše na razvoj jezika. Da bi objasnili ova razmimoilaženja, neki navode da su desna hemisfera i inferiorna frontalna regija u početku presudne za jezik, te uvrežena jezička područja u starijem dobu postaju dominantna tek sa širenjem jezičkog iskustva.
Povezivanje i shvatanje
Kako bi utvrdili koriste li se novorođenčad istim funkcionalnim mrežama kao odrasli u tumačenju značenja reči, istraživači su koristili MEG dijagnostiku, koja meri sićušna magnetska polja koja šalju neuroni u mozgu, kao i MRI u neinvazivnoj proceni moždane aktivnosti od 12 do 18 meseci stare novorođenčadi. Tokom prvog eksperimenta, deca su slušala reči praćene zvukovima sličnih akustičnih osobina, ali ne i značenja kako bi bilo utvrđeno mogu li ih međusobno razlikovati. Tokom druge faze, naučnici su ispitivali mogu li novorođenčad razumeti značenje tih reči.
U okviru ovoga eksperimenta, bebama su ponuđene slike poznatih predmeta, a zatim su čule reči koje su odgovarale, odnosno nisu odgovarale nazivu. Tako je sliku lopte sledio adekvatni izgovoreni termin, a nakon toga čula se reč pas. Moždana aktivnost pokazala je da su deca uspela da ustanove neusklađenost reči i slike, što je bilo vidljivo po amplitudi moždane aktivnosti. „Neusklađene”, odnosno nepodudarne reči evocirale su karakterističan moždani odgovor smešten u levom frontotemporalnom području, zaduženom za obrađivanje značenja reči u mozgu odraslih.
Komentari (0)